🌱 پاكيزگی ذهن و قلب با هماهنگی نفس‌ها حاصل می‌شود. يوگی برای دستيابی به اين هدف از دنيای وسيع پراناياما بهره‌مند می‌شود. او به كمک دم و بازدم‌های منظم و عميق اكسيرِ زندگی را به كالبدِ خود می‌دمد.

🌸 پرانا هوا است، نفَس است، خودِ نيروی زندگی است. آياما يعنی گسترش و حجم نفَس. طولانی كردنِ روشمندِ دم و بازدم، و مكث بين آنها كنترل نفَس است. كنترل نفس سه كار مهم دارد: بازدم، دم و نگهداری يا حبس.

ريچاكا_بازدم: پرانا_وايو يا نيروی حياتی در ناحيه ناف متمركز است. اين نيروی حياتی به سوی بالا به قلب فوران می‌كند، و با عبور از ريه‌ها از سوراخ‌های بينی خارج می‌شود.

پوراكا_دم: هوای پاک بيرون با ورود به سوراخ‌های بينی از ريه‌ها و قلب عبور می‌كند و بعد به شكل نيروی حياتی به ناحيه ناف می‌رود.

كمبهاكا_نگهداری(حبس): كمبهاكا يعنی ظرف. نگهداری يا حبس نيز مانند ظرفی كه می‌تواند پر يا خالی نگه داشته شود دو نوع است:

آنتاراكمبهاكا: مكثِ پس از دمِ كامل است. يعنی زمانی كه ريه‌ها ديگر پُر نمی‌شود.

باهياكمبهاكا: مكثِ پس از بازدمِ كامل است. یعنی پس از خالی كردن كامل ريه‌ها.

كِوالاكمبهاكا: مرحله‌ای پيشرفته‌‌تر است كه در آن خودِ نفس بدون آگاهی از دم و بازدم نگه داشته می‌شود. اين نگهداری فراسوی  دم، بازدم، زمان و مكان است. حالتی كه تنها در دهيانا تجربه می‌شود.

دم صدای «سا» می‌دهد. بازدم صدای «هام» می‌دهد. اين دو با هم مانترای «هامسا» را تشكيل می‌دهند.

پراناياما برای رهرو (سادهاكا) دو فايده‌ی مهم دارد. يكی جاپاسادهانا و ديگری بهكتی‌سادهانا.

جاپاسادهانا تمرين تكرارِ مانترای هامسا است. هام به معنی: «من»، و سا به معنی: «او». اين دو با هم يعنی: «من او هستم» روحِ فردی پيوسته اين مانترا را تكرار می‌كند. اين نيايشِ مكرر ناخودآگاه، به تمام زندگی فرد می‌رود. نام آن «آجاپاهامسا ويديا» يا «دانشِ نيايشِ ناخودآگاه» است.

 در بهكتی‌سادهانا رهرو انرژی كيهانی را با دم جذب می‌كند. با دم_حبس انرژی‌ كيهانی را با خود پيوند می‌دهد. با بازدم از خود دست می‌كشد و آن را با خودِ كيهانی يكی می‌كند.

🕉 باشد که با هر عنصر وجود پیوسته در نیایش او باشم.